Review BlackBerry KEYOne: wederopstanding?

 
BlackBerry is back in town. Het laatste ‘gewone’ toestel van het iconische smartphonemerk, de BlackBerry Classic, dateert al van 2014 en haalde nooit echt het verhoopte succes. Hun marktaandeel was zo diep gekelderd, dat ze besloten om de stekker uit hun hardware-afdeling te trekken. Voortaan focussen ze zich enkel nog op software. Een verstandige beslissing, zo blijkt, want CEO John Chen is erin geslaagd om BlackBerry van een roemloze ondergang te behoeden.
 
Maakt het zakelijke techbedrijf een ommekeer van 180 graden met de KeyOne? Neen: deze telefoon wordt namelijk niet door het originele Canadese bedrijf ontwikkeld, maar door het Chinese TCL, ofwel het moederbedrijf van onder meer Alcatel. Zij kregen vorig jaar de licentie om smartphones onder de populaire merknaam te produceren. Wel kookt BlackBerry nog steeds het softwaresausje van de KeyOne. Ook Nokia herlanceerde onlangs zijn legendarische 3310-model en deed daarvoor ook beroep op een extern bedrijf, namelijk het Finse HMD.
 
BlackBerry heeft dus veel te bewijzen. Na de roemloze ondergang met de Priv, zijn eerste Android-telefoon die veel te duur was, kreeg TCL de kans om zijn goede naam in ere te herstellen. Betekent de KeyOne de wederopstanding van BlackBerry als topmerk op de zakelijke smartphonemarkt? Op bepaalde vlakken presteert de KeyOne voortreffelijk, op andere gebieden schiet hij schromelijk te kort.

Design

Duidelijk grijpt de Chinese fabrikant met de KeyOne terug naar de succesformule van weleer. Het uiterlijk kan ik gewoon beschrijven als een BlackBerry: de een is fan, de ander vindt hem oersaai. Ik behoor eerder tot de tweede groep mensen, want erg elegant is hij niet (mijn vriendin beschreef hem als een baksteen). Toch geef ik toe dat je meteen ziet welke doelgroep TCL voor ogen heeft: de zakelijke gebruiker.
 

 
Hij ligt lekker in de hand en is erg robuust, maar weegt door zijn krachtige batterij (later meer) en aluminium harnas een pak meer dan mijn trouwe Samsung Galaxy S8. Lange chatsessies kan je vergelijken met een training in de fitness: best stretch je nadien even je vingers om krampen te vermijden. Aan de achterkant tref je een rubberen coating die zorgt voor een aangename grip. Wel voelt het metalen frame aan de zij- en bovenkanten wat goedkoop aan.
 
De aan-uitknop steekt links, rechts vind je de volumeknoppen. Dat was even wennen, want op mijn Samsung-telefoon zitten die omgekeerd. Het aantal keren dat ik per ongeluk het volume bijstelde wanneer ik mijn telefoon wou vergrendelen, bestaat ongetwijfeld uit drie cijfers. Verder heeft de KeyOne rechts een speciale functietoets – neen, geen nutteloze virtuele assistent zoals Bixby – zodat je eenvoudig je favoriete app kan openen. Onderaan vind je een USB-C-aansluiting terug, zoals bij alle telefoons tegenwoordig.
 

 
Bij de KeyOne komt het scherm duidelijk op de tweede plaats. Door het fysieke toetsenbordje moest er een flinke hap van het paneel weg, wat resulteert in een onconventioneel 4,5 inchscherm met een resolutie van 1080 op 1620 pixels . Bij het bekijken van een filmpje of foto verschijnen boven- en onderaan lelijke zwarte balken. Gamen is al helemaal onmogelijk, want het klavier steekt gewoon in de weg. Die opofferingen maakt TCL ongetwijfeld graag, want video’s en games zijn niet de topprioriteiten van de zakelijke gebruiker. Amoled ontbreekt op de KeyOne, maar in de plaats voorziet de smartphone een ips-ledscherm met goede kijkhoeken en een uitgebalanceerde kleurenmix.

Toetsenbordje

Eindelijk nog eens een smartphone met een fysiek toetsenbord! Jarenlang tokkelde ik op mijn Samsung OmniaPRO B7330 met het godsgruwelijke Windows Mobile 6.5. Pas een vijftal jaar geleden was ik in het bezit van een telefoon met touchscreen, maar het virtuele klavier wende nooit. Nog steeds is mijn foutenpercentage zorgwekkend hoog door mijn dikke duimen, en blind typen is zonder fysieke toetsen al helemaal onmogelijk. Het zal je dus niet verbazen dat ik gigantisch enthousiast was toen ik de aankondiging van een nieuwe BlackBerry vernam (en niet een toetsenbordloos afkooksel zoals de Leap).
 
Niets klinkt zo honingzoet als een tikkend toetsenbordje. Toegegeven, het duurde enkele dagen vooraleer ik terug tokkelde als een trein, maar sinds minuut één voelde het goed om terug een fysiek exemplaar in handen te hebben. Elke toets heeft bovenaan een lichte curve zodat je ze een voor een kan voelen. Metalen lijntjes tussen de toetsenrijen zorgen dat de toetsen eenvoudig te onderscheiden zijn. De grootte van de knopjes is ook perfect voor mijn dikke vingers: niet te klein, maar zeker ook niet te groot.
 

 
Verder bevat het toetsenbordje enkele leuke speeltjes: zo zit een vingerafdrukscanner in de spatiebalk verwerkt. Een uitstekende locatie. Nooit ondervond ik problemen bij het ontgrendelen van de telefoon. Je kan door een webpagina scrollen door gewoon over het klavier te swipen en je kan iedere knop als een snelkoppeling instellen. Zo kan je bijvoorbeeld Facebook koppelen aan de f-toets. Deze shortcuts werken wel enkel vanaf het homescreen, dus je moet je geen zorgen maken over onophoudelijk opstartende apps tijdens het typen.
 
Het fysieke toetsenbord heeft alvast één groot voordeel: er gaat geen schermruimte verloren aan een virtueel toetsenbord, waardoor je makkelijk twee apps tegelijk kan tonen, wat multitasken handig maakt. Er verschijnt enkel een virtueel exemplaar als je speciale tekens wilt oproepen, of als je gebruik wilt maken van de autocorrect (wat naar mijn mening op een BlackBerry overbodig is). In principe kan je na gewenning blind typen. Wel was het leuk geweest als het klaviertje uitklapbaar was zoals bij de Priv, zodat je meer ruimte had voor een groot scherm.
 

Prestaties

Hoe lovend ik ben over het toetsenbord, des te ontgoocheld ik ben over de prestaties van de KeyOne. Onder de motorkap vind je immers een Qualcomm Snapdragon 625 terug met acht Cortex A53-kernen die geklokt zijn op 2 GHz. Die SoC is capabel en energiezuinig, maar behoort zeker niet tot de besten van de klas. Slecht is hij helemaal niet; voor de doorsnee zakelijke gebruiker zal hij voorstaan, maar deze SoC rechtvaardigt zijn prijs niet. Het wordt extra pijnlijk als je weet dat een telefoon voor de helft van de prijs, de Moto G5 Plus, betere benchmarkresultaten aflegt.
 

 

 
In de praktijk ondervond ik weinig hinder. De Snapdragon 625 is feitelijk een heel fijne chip die een perfect evenwicht brengt tussen prestaties en autonomie. Vergelijk het met de Core i-familie van Intel in desktopsystemen: de Core i7 presteert duidelijk beter dan zijn kleinere broers, maar een Core i5 is voor de meeste gebruikers meer dan voldoende. Deze processor is dus niet buitensporig traag: bij dagdagelijkse taken zoals Facebook, mails en WhatsApp doet de KeyOne het prima. Zware multitaskers of mobiele gamers nemen beter hun toevlucht tot een krachtigere telefoon.
 
Een kleine kanttekening: het leek net alsof ons toestel bezeten was door de duivel. Een keer begon de telefoon vanzelf te typen (zonder dat het verbonden was met het internet) en door mijn app-lades te shufflen. Op een ander tijdstip sloot hij mijn gps-app Waze af en onderbrak hij een telefoongesprek om een update zonder toestemming uit te voeren. Aangezien geen enkele andere recensent soortgelijke problemen rapporteerde, zit er vast een foutje in ons toestel. Voor een keer zie ik het door de vingers.

Camera

Voor het eerst zijn we aangenaam verrast van de camera in een BlackBerry. Logisch, want de camera is niet de grootste zorg van de gemiddelde zakenmens. Het is geen dubbele camera om een heerlijk bokeh-effect te creëren zoals bij vele moderne telefoons, maar hij maakt toch erg leuke kiekjes. De camerasensor is dezelfde als in de Google Pixel-smartphones en is dus een goede basis om uit te vertrekken. Achteraan vind je een 12 MP-camera terug, de selfiecamera moet het met vier megapixels minder stellen. De kleuren en details bij onze foto’s zijn degelijk, maar bij minder ideale lichtomstandigheden wordt het wel snel wat korrelig.
 

 
Optische beeldstabilisatie is helaas wel afwezig, waardoor filmpjes niet stabiel zijn. Elektronische beeldstabilisatie is bovendien enkel in Full HD-modus beschikbaar, dus bij het schieten van 4K-filmpjes zijn de resultaten erg schokkend. De app is verder zeer uitgebreid, maar de interface kan wel een tikkeltje overzichtelijker.

Batterij en software

Ik herhaal: de BlackBerry KeyOne is een telefoon van extremen. Zelden had ik een telefoon in handen met zo’n sterke batterij onder de motorkap. In onze batterijtest – waarbij een video continu speelt met schermhelderheid 200 cd/m², en bluetooth en wifi actief – klokte hij af op 14 uur en 26 minuten. Ter vergelijking: de Honor 9 hield het ongeveer 9 uur vol. De 3.505 mAh-batterij en de zuinige Snapdragon 625 werpen dus hun vruchten af. Enkel de Asus Zenfone Zoom S, die ik momenteel test, doet het nog beter en klokte af op een verbluffende 19 uur en 54 minuten.
 

 
TCL doet verder afstand van het gedateerde BlackBerry OS, een reliek uit vervlogen tijden, en voorziet Android Nougat 7.1 op de KeyOne. Populaire apps, zoals BBM en de BlackBerry Hub, zijn wel gebleven. De Hub is een gecentraliseerde inbox voor e-mails en sociale media. Zo kan je in één app op berichtjes antwoorden en je archief chronologisch rangschikken. Ik ben fan: na twee weken was het erg lastig om terug op standalone-apps over te schakelen.
 

De Chinese fabrikant wil zijn concurrentie de loef afsteken door de KeyOne zo veilig mogelijk te maken, een prioriteit voor de zakelijke gebruiker. Veiligheid was immers altijd het stokpaardje van BlackBerry. Dit blijkt te kloppen: de DTEK-app is een erg uitgebreide app die vertelt hoe veilig je smartphone is. Je krijgt allerhande instellingen om de beveiligingsstatus van je toestel te monitoren en te optimaliseren. Verder belooft BlackBerry elke maand aardig wat beveiligingspatches uit te brengen.

 
Andere handige apps zijn een overzichtelijke agenda en wachtwoordmanager, waar je al je paswoorden beschermd kunt opslaan in een beveiligde omgeving. Je vingerafdruk is vereist als je nadien het virtuele wachtwoordenmagazijn wilt ontsleutelen. De Messenger-app van BlackBerry is wel waardeloos: wie heeft er nu in zijn vriendenkring een dozijn aan CrackBerries (fans van Blackberry, nvdr.)? Over het algemeen ben ik erg lovend over de software: alles ziet er professioneel en afgelikt uit.

Conclusie

Een goede camera, ijzersterke accu en middelmatige prestaties. Alle toveringrediënten voor een succesvolle zakentelefoon, en toch zijn we niet erg enthousiast. Waar wringt het schoentje dan? Ik werd haast van mijn stoel geblazen toen ik het buitensporige prijskaartje zag. Deze telefoon presteert als een middenklasser, dus een prijsetiket van 599 euro is haast schandalig. Telefoons zoals de Moto G5 Plus en Sony Xperia XA1 leggen heel gelijkaardige – en zelfs betere – benchmarktests af, voor minder dan de helft van de prijs. Voor 150 euro minder kan je bovendien de flagship killer Honor 9 in huis halen, die veel beter presteert (maar wel de duimen moet leggen op vlak van autonomie).
 
Kortom: je betaalt voor het merk, maar je krijgt wel een fantastisch toetsenbord, afgelikte software, ijzersterke autonomie én de nostalgiefactor op de koop toe. Het ideale setje voor de zakelijke gebruiker, die heel de dag door productief wil zijn op zijn smartphone. Hou je van een BlackBerry-sausje, dan is dit het toestel dat je zoekt.