Het failliet van de internetbank

Vreet de hevig aanhoudende kredietcrisis aan het model van de internetspaarbank? Veel spaarders vinden alvast van wel. Het vertrouwen in het model krijgt alvast een flinke knauw.

In Nederland ging de website van het IJslandse Icesave uit de lucht en konden duizenden spaarders niet meer aan hun geld. Daar zat bijvoorbeeld ook de gemeente Zundert bij, die een bedrag van 2,5 miljoen euro had uitstaan bij Icesave.

In ons land werden de tegoeden van de IJslandse bank Kaupthing Edge bevroren. Terwijl consumentenorganisatie Test-Aankoop die bank een tijdlang had aangeraden als ‘beste koop’. De IJslandse bank bleef bovendien tot twee dagen vóór het sluiten van het Belgisch filiaal mails sturen naar klanten met de melding dat er niets aan de hand was. De gedupeerde klanten werden uiteindelijk doorverwezen naar de site van het Luxemburgse depositogarantiefonds AGDL. Daar konden ze, vaak niet eens in hun moedertaal, een registratieformulier invullen teneinde nog te redden wat er te redden valt.

Allemaal niet zo goed voor de reputatie van online sparen tout court. “Het vertrouwen in het fenomeen ‘internetbank’ is door dit alles inderdaad geschaad. Al is dat toch maar voor een heel klein stuk,” klinkt het bij Patricia Boydens, business development manager bij Rabobank.be, een andere internetspaarbank, “Het is vandaag haast onmogelijk om internet vaarwel te zeggen. Ook bij de zogenaamd grote banken doen klanten intussen bijna alles online.”

Toch is de algemene teneur in de sector veranderd, stelt Boydens. Uitpakken met hoge rentes lijkt nu uit den boze. En terwijl de nadruk vroeger lag op de stabiliteit en veiligheid van de online toepassing van uw bank, gaat de communicatie vandaag vooral over de stabiliteit van de bank zelf.