Particulier claimt auteursrecht eID-software
Een particulier heeft bij de FOD Binnenlandse Zaken en bij Zetes beslag laten leggen op mogelijk bewijsmateriaal dat moet aantonen dat zijn code gekopieerd is voor de eID-software. Specialist IT-recht Jos Dumortier relativeert: “vaak worden deze zaken opgestart om tot een financiële overeenkomst te komen.”
De ingenieur George Chiche beweert dat hij een programma heeft gemaakt om individuele gegevens van burgers te beheren en dat Zetes die code heeft gebruikt in de software voor de elektronische identiteitskaart. De gevolgen voor Zetes, dat de officiële eID-software maakt, kunnen groot zijn als hij gelijk krijgt. Maar volgens professor Jos Dumortier, specialist in IT-recht, is het waarschijnlijk dat Zetes en Chiche onderling een financiële regeling treffen, waardoor hij de rechtszaak laat vallen. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat een particulier geld probeert los te peuteren door te dreigen met een rechtszaak. Volgens Paul Van den Bulck, advocaat van Chiche, is nog niet zeker wat de zaak ten gronde zal zijn: “We wachten het rapport van de deskundige af.”
IT Professional: Op welke wetten beroept Chiche zich?
Jos Dumortier: De man beweert dat bij de ontwikkeling van de elektronische identiteitskaart code van hem is gekopieerd. Hij beroept zich daarvoor op het auteursrecht. Want in ons wettelijk kader wordt software beschermd door het auteursrecht. Dus zelfs als je geen patent aanvraagt, is de software beschermd, zoals dat met een werk van letterkunde ook is.
Waarom was een inval nodig?
Op dit ogenblik zitten we in een voorbereidende procedure, het beschrijvend beslag. Deze eenzijdige procedure wordt typisch gebruikt wanneer iemand vermoedt dat er een schending is van het auteursrecht. Zij kunnen dan naar een beslagrechter gaan en een toestemming vragen om met een deurwaarder en een expert de tegenpartij bij verrassing te bezoeken. Daar kunnen ze het nodige bewijsmateriaal verzamelen. Deze procedure wordt vrij regelmatig gebruikt door softwarefirma’s die vermoeden dat er met illegale kopieën wordt gewerkt. Twee jaar geleden is er zo’n inval gevraagd door een bedrijf dat software voor architecten maakt bij een aantal architectenbureaus. Ook de BSA gebruikt de procedure als er een vermoeden is dat er illegale software gebruikt wordt.
Wat is de volgende stap in de procedure?
Als men het bewijsmateriaal verzameld heeft, moet men binnen de maand een geding ten gronde opstarten. Dat kan een eis tot schadevergoeding zijn, men kan ook vragen om maatregelen te nemen om de ‘namaak’ te stoppen. Dan zou de rechter kunnen bevelen om het misdrijf te stoppen en opdragen dat men een dwangsom betaalt per dag. Moest die man gelijk krijgen, zou dat bijna exorbitante consequenties krijgen.
Je kan niets voorspellen, maar vaak worden deze zaken opgesteld om te komen tot een dading, een financieel engagement. Men rekent er dan op dat de tegenpartij, die beschuldigd wordt van namaak, geen risico wil lopen. Ze willen vermijden om in het ongelijk te worden gesteld of ze willen een dure procedure vermijden die meer kost dan een eventuele vergoeding waarmee de aanklager tevreden is. Ik zeg niet dat het in dit geval zo is, maar het kan wel zijn…
Beginnen particulieren in België vaak een soortgelijke rechtszaak?
In België komen zo’n zaken niet zo vaak voor. We zien het wel heel systematisch bij succesvolle producten op de pc-markt. Maar er zijn niet zo veel populaire producten van Belgische makelij.
Soms worden deze procedures gewonnen, maar dat is zeer moeilijk. Men moet immers bewijsmateriaal hebben. Men moet kunnen aantonen dat code is overgenomen. Daarvoor worden ook e-mails nagekeken. Een expert moet de code lijn per lijn vergelijken. En met de software-ontwikkelingstools van vandaag worden er met één klik soms honderden regels code gemaakt. Dat maakt het moeilijk. De expertises zijn dan ook heel duur.
Maakt Chiche een kans?
Er zal wel een mogelijkheid zijn om te winnen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat die man voor zijn plezier zo’n procedure start. Zijn advocaat is niet aan zijn proefstuk toe. Hij kent de wereld wel en hij is zeker geen charlatan. Hij is een van de partners van Ulys, een kantoor gespecialiseerd in intellectuele rechten.
