Terug naar school

“De IT professional van de toekomst moet niet enkel IT-vakbekwaam zijn, maar moet ook én ondernemer én intercultureel sociaal vaardig én flexibel én bereid zijn de wereld af te reizen.” Dit was de stelling die ik poneerde in het eerste nummer van IT Professional. In feite een oproep voor een heuse mentaliteitswijziging in het onderwijs en bij afgestudeerden.

Ook de Leuvense hoogleraar arbeidsrecht Roger Blanpain hield op 27 juli een pleidooi voor een creatiever onderwijs: “We moeten afstappen van onze repetitieve vorming, ook aan de universiteiten”, aldus de hoogleraar. Hij pleit voor interactief onderwijs, gericht op sociale vaardigheden, talen en het formuleren van vragen, in plaats van op het van buiten leren.

Inderdaad, in de toekomst zullen de beste jobs worden gevonden daar waar ontwerp, klantenkennis en nieuwe technologie in één ondernemingsconcept in elkaar vloeien. Te veel businessscholen blijven jonge mensen afleveren die geloven dat zij een onderneming kunnen leiden op basis van cijfers. Hun curriculum legt nog steeds de nadruk op analytische cursussen – accounting, marketing en financiën – terwijl meer en meer ondernemingen de nadruk leggen op organische groei door nieuwe producten en diensten.

Daarom ook de roep om in het curriculum van alle opleidingen wetenschap en technologie ook antropologie en psychologie in te bouwen. Een voorbeeld van een polyvalente én interactieve opleiding is de bachelor Netwerkeconomie van de Hogeschool West-Vlaanderen (Simon Stevin, Brugge). Zij levert mensen af die niet noodzakelijk zelf toptechnologen zijn, maar die een goed inzicht hebben in de mogelijkheden van IT, goed door hebben wat vernieuwd internationaal ondernemerschap betekent én die tegelijkertijd de noden begrijpen van alle onderdelen van de intern of extern genetwerkte onderneming.

Gaande van de ontwikkelingsafdeling, over de productie, logistiek en distributie, tot marketing en verkoop. Maar dat is niet alles: om vlot te kunnen samenwerken met ‘partners’, met ‘gelijken’ worden ook nieuwe attitudes en vaardigheden ingeoefend: inlevingsvermogen in de noden van de anderen, synthese en communicatieve vaardigheden, zelfstandig werken, strategisch meedenken met het geheel en de bereidheid om kennis te delen met derden.

Een ‘half-harde/ half-zachte’ opleiding dus, bestaande uit grosso modo 33 procent IT, 33 procent bedrijfseconomie en 33 procent interculturele sociale vaardigheden. De hoop is dan ook gerechtvaardigd dat meer meisjes zich zullen geroepen voelen voor een richting die ook beroep doet op de aan hen toegeschreven empathische aanleg en minder aan een ‘harde’ wiskundige aanleg.

Degenen die tijdens deze ‘gemengde’ opleiding ondervinden dat zij meer aanleg hebben voor de échte toegepaste wetenschappen kunnen mits een schakelprogramma doorgroeien tot een master ofwel in de ‘harde’ computerwetenschappen ofwel tot een academische master in de iets ‘zachtere’ toegepaste economische wetenschappen.

Dit bachelor/masterconcept roept dus ook een halt toe aan het watervalsysteem: minder frustraties en lagere kost voor de gemeenschap. Tenslotte remedieert deze opleiding ook aan onze lage arbeidsparticipatie.

Deze ‘niet-academische’ bachelor verhoogt de slaagkans hoger onderwijs voor bredere lagen van de bevolking en laat toe reeds op vroegere leeftijd in het
arbeidsproces in te treden. Daarenboven faciliteert deze brede algemene vorming ‘nieuwe stijl’ afgestudeerden zich te blijven bijscholen en zo in te staan voor hun inzetbaarheid tot op hogere leeftijd.

Karel Uyttendaele is voormalig directeur van Agoria en voormalig kabinetschef van de staatssecretaris voor Informatisering
van de Staat.