Schaduwgevecht in Luxemburg
Waar draait het eigenlijk om in het Europese Microsoft-proces? Na een hele reeks telefoontjes met juristen en ‘experts’ de voorbije weken, begrijp ik er steeds minder van. Maar één ding heb ik wel door: weinig mensen in die rechtszaal in Luxemburg vorige maand zaten in met de belangen van ons, gebruikers van IT. Dus als er, in 2009 of later, een definitieve beslissing komt, zou het mij erg verbazen als wij daar beter van worden.
Het is ondertussen duidelijk geworden – los van mijn of uw opinie over de handelspraktijken van Microsoft – dat de veroordeling uit 2004 juridisch niet bijzonder stevig was onderbouwd. Het wordt dan ook een dubbeltje op zijn kant: ofwel wordt de veroordeling vernietigd, en in dat geval leidt de Europese Commissie zwaar gezichtsverlies.
Ofwel wordt zij bevestigd. Microsoft krijgt dan zijn 500 miljoen euro niet terug, Windows XP N blijft in de winkel en concurrenten krijgen (of behouden) het recht om alle protocols van Windows server in licentie te nemen.
Laten we het even hebben over deze laatste maatregel. Want die is officieel bedoeld om ons, IT professionals, te bevrijden van het verstikkende Microsoft-monopolie. Maar schieten we er iets mee op? Vergeet niet: de meeste server protocols moest Microsoft al vrijgeven na de (meer evenwichtige) schikking van het Amerikaanse antitrustproces. Wat voegt de Europese strafmaatregel daar aan toe?
Met name de protocols die een andere server (bijvoorbeeld een Linuxserver met Samba) in staat stellen om exact het gedrag van een Windows server met een Active Directory domeincontroller te imiteren. Heeft u daarom gevraagd? Ik denk het niet. Maar bedrijven als Oracle, IBM, Red Hat en Sun (verenigd in de lobbygroep ECIS) vragen het namens u. En dat is toch een beetje merkwaardig.
Het is mogelijk dat er een markt bestaat voor een Active Directory-kloon. Een grotere markt dan voor Windows XP N, op zijn minst. Maar wie vandaag Windows en Linux op zijn netwerk wil laten samenwerken, kan dat. Velen onder u doen het al jaren. Anderen hebben gekozen voor een pure Windows-omgeving, volledig gebaseerd op Active Directory, .net en wat nog allemaal. Willen zij daar dan een Active Directory server bij met Red Hat Linux? Waarom eigenlijk? Wat is er dan mis met LDAP? Kortom: waar sláát deze ‘remedie’ eigenlijk op?
De argumenten die de ECIS-leden (en Microsoft zelf ook) door hun advocaten laten presenteren, zijn niet alleen onbegrijpelijk maar getuigen vooral van weinig intellectuele eerlijkheid. En dus van weinig respect voor ons, de klanten. In tegenstelling tot wat de ECIS-leden schijnen te denken, zijn wij professionele IT-gebruikers geen willoze slaven van Microsoft. Wij weten dat wij te kiezen hebben tussen het Microsoft-model – met zijn sterkten en gebreken die we ondertussen kennen – en een aantal open standaarden.
Zijn de ECIS-leden dan echt van plan om een Windows server tot in de meest obscure details te klonen, met hulp van de rechter? Zo ja, dan is dat toch een bijzonder kortzichtige strategie. Dat zou de positie van de échte Windows server en de échte Active Directory alleen maar versterken. De concurrenten van Microsoft doen er veel beter aan om zich collectief te richten op gepubliceerde standaarden (zoals LDAP) dan hun tijd te verliezen met het klonen van Microsoft-technologie.
Volgens mij doen ze dat eigenlijk ook. Maar waarom dan die hele maskerade in de rechtszaal?
