Linus Torvalds verdedigt Linux op Google+

Linux heeft nooit het grote publiek weten overtuigen als besturingssysteem voor de desktop. Miguel de Icaza, één van de oprichters van de GNOME Linux desktop, publiceerde enkele dagen geleden een blogpost waarin hij zijn visie geeft op deze beperkte populariteit. Linus Torvalds, de maker van Linux, en enkele andere Linux-ontwikkelaars hebben echter een andere kijk op de zaak en gaven hun reactie via Google+.

Perfectie
De Icaza stelt dat het ‘falen’ van de Linux desktop geworteld zit in de ontwikkelaarscultuur die er rond gecreëerd is. “De houding van onze community was er eentje van perfectie. We wilden geen minderwaardige code in onze source tree, we wilden geen gebroken designs, we wilden pure en mooie designs en we wilden alle sporen wissen van slecht geïmplementeerde code in onze source tree… en dat hebben we gedaan.”

“We wezen API’s (application programming interfaces) af omdat we vonden dat er een betere manier was. We verwijderden functionaliteiten omdat ‘die aanpak niet werkt’, ‘het voor een beveiligingslek zorgt’ of ‘het niet overeen komt met de nieuwe stijl die we gebruiken’”, gaat de Icaza verder.

Hier is Torvalds het oneens. Torvalds schreef: “Een van de belangrijkste kernel-regels is altijd geweest dat we nooit externe interfaces breken. Die regel is er al sinds dag één, hoewel het pas tijdens de laatste jaren meer expliciet naar voren is gekomen. Dat we interne interfaces breken, die niet zichtbaar zijn voor de gebruikers is volledig naast de kwestie.”

Ingo Molnar, een Linux-ontwikkelaar bij Red Hat, voegde daar aan toe dat het Linux-kernelproject altijd heel streng was in het bewaren van externe ABI’s (application binary interfaces), bedoelde en zelfs onbedoelde ABI’s. Hierdoor is de 20 jaar oude Rogue game binary van Alan Cox nog steeds compatibel met de Linux-kernel van vandaag, en zal dat binnen 50 jaar nog steeds zo zijn.

Een andere Linux-ontwikkelaar, Theodore T’so, reageerde  fel: “De desktopontwikkelaars besteden alleen aandacht aan het gedrag van de kernel ten opzichte van interne interfaces, en negeren de houding van de kernel-ontwikkelaar ten opzichte van externe interfaces, gebruikt door applicaties. Ze komen tot de verkeerde conclusies, omdat ze zich op het verkeerde ding focussen. Wij hebben altijd aanpassingen aan de kernel teruggedraaid wanneer we gebroken applicaties ontdekten.”

Compatibiliteit
Er was echter meer aan de hand dan alleen de stijl van ontwikkelen, gaat de Icaza verder. “De tweede dimensie van het probleem is dat geen twee Linuxdistributies konden overeen komen welke onderdelen het systeem als kern moest gebruiken. Ze waren het niet eens, overgangen verliepen niet gesynchroniseerd of er waren concurrerende implementaties voor dezelfde functionaliteit.”

“De inspanningen tot standaardisatie werden telkens ondermijnt door de Linuxdistributie die op dat moment de machtspositie bekleedde. Als je aan de top staat, wil je geen toegevingen doen die je concurrenten helpen om je in te halen. Incompatibiliteit werd een hulpmiddel om een groter marktaandeel te winnen”, aldus de Icaza.

Linux-ontwikkelaar Alan Cox diende de Icaza van antwoord: “Het zijn net de mensen van GNOME die hun compatibiliteit telkens opnieuw verbreken, niet alleen bij applicaties, maar ook met de user interface en zo meer.”

Torvalds was het daarmee eens: “Sommige mensen bij GNOME lijken blind voor wat hun probleem eigenlijk is. Ze geven iedereen de schuld, behalve zichzelf. Dit artikel lijkt me hier een duidelijk voobeeld van.”

De Icaza blijft er echter bij dat deze twee factoren het ecosysteem kapot hebben gemaakt voor externe ontwikkelaars die zich richten op Linux voor de desktop. “Je levert de inspanning om de grootste Linuxdistributie van het moment te ondersteunen, of misschien zelfs de drie grootste, enkel en alleen om te ontdekken dat je software na 6 maanden niet meer werkt. Het is te duur en de markt is te klein en te gefragmenteerd.”

Is er een manier voor Linux om toch een populair desktopalternatief te worden? De Icaza denkt er het volgende over: “De enige manier om Linux populair te maken, is standaardisatie: werken met één Linuxdistributie en één set basiscomponenten. Laat al de rest vallen en focus allemaal op die ene Linux.”