Kiezen tussen prijs, opslagcapaciteit en performantie
Bij het beantwoorden van requests for proposals voor de vernieuwing van storage- en back-uparchitecturen en archiveringsoplossingen is de technologische invulling niet los te koppelen van het prijskaartje.
Bij ‘oudere’ storage-architecturen wordt de totale kost om een storage-infrastructuur te beheren (TCO) weergegeven in euro per terabyte per jaar, dit telkens voor een levenscyclus van 3 of 4 jaar.
In deze totale kost zitten zowel operationele kosten (Opex) als éénmalige kosten (Capex): energie- en koelingskosten; arbeidskosten voor de storage- en back-upadministrators die de data veilig houden; kosten voor de back-upinfrastructuur; SAN-netwerkdevices/NAS-filers, FC/IP/FcoE cable-infrastructuur; inter-site koppeling via bijvoorbeeld dark fibre of DWDM voor disaster recovery; migratiekosten van de array …
Nieuwe meeteenheid
De nieuwe storage-architecturen (met scale up en scale out) leiden ons naar een nieuwe driedimensionale meeteenheid voor berekening van de TCO: euro per aantal IOPS per gigabyte ofwel prijs per performantie per capaciteit.
Driedimensionale meeteenheden zoals deze zijn moeilijk in kaart te brengen. Om een goede vergelijking tussen aangeboden oplossingen van verschillende leveranciers te maken, leg je één of meerdere variabelen vast en stem je de andere hierop af.
Performantie vastleggen
Zo kan je bijvoorbeeld de variabele performantie vastleggen. De performantie van een applicatie is verbonden met een vereist input- en outputniveau (IO). Zo vraagt een top-level applicatie een constant niveau van 280 IOPS (IO per seconde). Met de nieuwe storage-architecturen kan je deze performantie halen met Solid State Disks (SSD), waaraan een zekere capaciteit en kost verbonden is. De IOPS staat hier dus vast en er wordt gemeten op dollar per geschreven GB om de IO-cijfers te halen.
Een ander voorbeeld: een klant wil per jaar niet meer dan 5.000 dollar (TCO) per TB uitgeven. Bij deze oefening liggen de prijs en de capaciteit vast, en is de performantie variabel. Belangrijk hier is het IO-niveau niet te verwaarlozen in de vergelijking. Wordt een voorgestelde oplossing enkel weerhouden op basis van prijs, dan is het mogelijk dat die oplossing later, vooral in pieksituaties, de nodige IO-throughput niet haalt.
Voorkeur voor variabele prijs
Zelf verkies ik de derde mogelijkheid: het vastleggen van performantie en capaciteit en het variabel houden van de prijs. De geschreven gigabytes zijn opgesteld, de IO-levels (via RAID-setup, disk type en dergelijke) gekend, en de aankoopprijs en operationele kost variëren. Dit is een ideaal vergelijkingsmiddel.
Ook al is de $/IOPS/GB-meeteenheid moeilijker in kaart te brengen, ze is essentieel om te vergelijken en differentiëren tussen vendors, architecturen en totaaloplossingen. Zeker is dat de taak van diegene die over de aan te kopen architectuur beslist er niet gemakkelijker op is geworden.
