Supersnel mobiel surfen met LTE

Vergeet 3G. De echte revolutie in mobiel internet luistert naar de naam LTE of Long Term Evolution.

1. LTE is snel
Long Term Evolution moet gezien worden als de opvolger van de huidige UMTS-netwerken. UMTS (3G-technologie) biedt een downloadsnelheid van 384 Kbit/s.

Een aantal telecomproviders biedt al HSPA (3.5G-technologie) aan. “Vandaag halen we tussen 3,6 en tot 7,2 Mbps download, maar ik verwacht dat de mobiele industrie spoedig naar 10,2 Mbps en 14,4 Mbps zou kunnen gaan”, vertelt Jan Callewaert, CEO van Option.

Het kan (en moet) nog altijd sneller. “De evolutie in mobiele data zit in hogere snelheid voor de gebruiker. Consumenten verwachten vandaag ook realtime toegang tot informatie op een ultrahoge snelheid. Vooral het gebruik van video kan hierdoor natuurlijk heel wat capaciteit opslorpen”, weet Callewaert.

LTE effent het pad naar 4G, de vierde generatie mobiele netwerken, die in theorie toelaat om te downloaden aan 300 Mbit/s en te uploaden aan 75 Mbit/s. Zover zijn we nog niet: in werkelijkheid zijn snelheden tussen 20 en 80 Mbit/s haalbaar. Volgens Callewaert is op dit moment 40 Mbit/s een realistisch streefcijfer.

2. LTE is IP
LTE is volledig gebaseerd op het IP-protocol. “De standaard zal mogelijk maken dat alles digitaal zal verlopen, zowel in spraak- als dataverkeer”, aldus Callewaert. Bijkomend voordeel van IP: bepaalde toepassingen op het netwerk kunnen prioriteit krijgen.

Men kan bijvoorbeeld instellen dat de videoverbindingen voorrang krijgen op spraak, zodat de beeldkwaliteit altijd optimaal blijft. Niet alleen kan er met supersonische snelheden gesurft worden, ook onderweg televisiekijken, het doorsturen van videobeelden van veiligheidscamera’s of mobiele videoconferencing in de wagen is geen probleem, zelfs in HD-kwaliteit.

3. LTE is niet voor morgen
Ondanks de mooie beloftes heeft LTE het rijk niet voor zich alleen. Zo is er WiMax, dat dezelfde basistechnologie gebruikt als LTE, maar incompatibel is. Het aanbod aan WiMax-aanbieders is echter beperkt, en de vraag is of daar ooit verandering in komt. Al moet het voor LTE nog grotendeels beginnen.

De Scandinavische operator Teliasonera heeft de wereldwijde primeur voor een commercieel LTE-netwerk. De LTE-dekking staat sinds december 2009 ter beschikking van vierhonderdduizend mensen in de centra van Stockholm en Oslo. Eerst zijn dus de grote steden in Zweden en Noorwegen aan de beurt, daarna volgen Finland en mogelijk Denemarken.

Maar wereldwijd zal LTE het grote publiek pas ten vroegste binnen drie à vier jaar bereiken. Toch kijken de grote namen in telecomland er nu al naar uit. In Nederland heeft marktleider KPN al aangegeven voor LTE te gaan, en in België geldt hetzelfde voor Proximus.

4. LTE is (nog) geen 4G
Ietwat ten onrechte wordt LTE benoemd als een 4G-netwerk. Daarvoor is eerst nog een doorontwikkeling nodig naar LTE-Advanced, en een erkenning door het 3GPP-consortium, dat zich bezighoudt met het ontwerpen en goedkeuren van communicatiestandaarden voor mobiel internet.