Het gaat goed met de Belgische e-commerce
Vincent Van Quickenborne pakte onlangs uit met cijfers over e-commerce in België. Die zien er in tijden van economische crisis niet slecht uit, integendeel.
Volgens een onderzoek door het Nationaal Instituut voor de Statistiek steeg in het vierde kwartaal van 2009 het aantal Belgen dat online shopt met liefst 78,5% ten opzichte van hetzelfde kwartaal een jaar eerder.
Een kwart van alle Belgische internetgebruikers koopt vandaag wel eens iets online. Dat is veelbelovend en het is niets te vroeg. Want laten we wel wezen, we hinken nog achterop als je vergelijkt met onze buurlanden.
Al meer dan een decennium lang is Uniway bezig met e-commerce. In 1998 lanceerden we als een van de eersten een e-commercewebsite in België. Weet je wat je er kon kopen? Champagne! Het was het moment de gloire van avonturiers van allerlei pluimage die wilde verhalen vertelden over hoe makkelijk je geld kon verdienen met een e-commercesite zonder noemenswaardige investeringen te doen.
De “click your shop” slogans waren niet van de lucht. Gelukkig heeft het barsten van de internetbubble in 2000 en 2001 deze lui tijdig de mond gesnoerd, zodat we erger konden voorkomen.
Lange adem
We zijn er altijd van overtuigd geweest dat e-commerce een werk van lange adem is en blijft. Het vraagt een investering van veel tijd en energie. Sinds ons bestaan hebben we de markt van dichtbij gevolgd. We wilden erachter komen welke factoren een rem zetten op de groei van e-commerce in ons land en stelden vast dat het groeiproces niet veel sneller kon vooruitgaan dan het deed. Het wordt immers in grote mate bepaald door vijf externe (f)actoren die zelf een gelijkaardig rijpingsproces moesten doormaken. (Hoe dat in andere landen gegaan is behandelen we in een volgende blog).
Eerst en vooral moest de consument vertrouwd geraken met de mogelijkheden van het nieuwe medium internet en de nieuwe manier van aankopen. Ten tweede hebben ook telecomoperatoren een rol te spelen: zij moeten internettoegang populariseren door het voor een redelijke prijs aan te bieden. De banken, ten derde, hadden de verantwoordelijkheid om de consument gerust te stellen over de veiligheid van online transacties.
Ten vierde stond de overheid voor een nog veel grotere uitdaging: zij moest voor een nieuwe reglementering zorgen en voor de nodige stimulansen om deze nieuwe sector een kans te geven. Ten slotte was er de verkoper, die een heel nieuw verkoopskanaal in de vingers moest krijgen en in zijn business moest zien te integreren.
Mooie toekomst
Tien jaar later zijn we er nog steeds van overtuigd dat er een mooie toekomst is weggelegd voor e-commerce. Maar evengoed beseffen we dat er nog een lange weg af te leggen is vooraleer onze achterstand is ingehaald. We laten de champagne dus nog even voor wat ze is. In volgende bijdragen zullen we om te beginnen dieper ingaan op een van de hierboven aangehaalde aspecten. We geven de stand van zaken en kijken naar toekomstperspectieven.
En dan nog dit: ik heb in deze e-commerceblog geenszins de pretentie om iemand de les te willen lezen of me te positioneren als een visionair. Alsof visionairs overigens zouden bestaan, want waar zaten ze toen de financiële crisis moest worden voorspeld?
Graag tot heel binnenkort.
