Technologisch chauvinisme
Het was de start van een reeks juridische veldslagen zowel in de VS als bij ons in Europa, met als hoogtepunt de hele Windows Media Player-saga. Dat ding dat je ooit misschien gebruikte om video te kijken op de pc, als je niet van de YouTube-generatie bent. Microsoft kreeg in 2004 een monsterboete opgelegd van Europa, maar zou tot 2012 fel weerwerk blijven bieden. Finaal trok het evenwel aan het kortste eind. Of dat geloven we toch graag.
Terug naar vandaag. Volgens een groep onderzoeksjournalisten maakt de intensieve samenwerking met Microsoft Europa kwetsbaar, onder meer omdat onze data zo in de handen zijn van een Amerikaans bedrijf. En dat zou ons weleens zuur kunnen opbreken, nu onze Amerikaanse bondgenoten wat minder standvastig lijken. Een Duits Europarlementslid riep meteen op om snel actie te ondernemen en het machtige Microsoft op de knieën te dwingen. Naar analogie met de luchtvaart, waar Europa de Amerikaanse hegemonie van Boeing doorbrak met de start van Airbus, pleitte hij voor een “ICT-Airbus”. Leuke oneliner, en voor wie een zeker Europees chauvinisme voelt misschien een mooie droom, maar finaal baarlijke nonsens.
Je kan de wereld anno 1970 onmogelijk vergelijken met het hier en nu. Natuurlijk kenden we ook toen heel wat technologische innovaties en maakten we grote sprongen vooruit, maar het tempo van verandering lag een pak lager en de impact was veel kleiner. Moore’s Law, iemand?
Bijkomend is een sector veranderen niet hetzelfde als de hele economie even omgooien. Het getuigt van weinig inzicht in onze geconnecteerde en geglobaliseerde samenleving om dergelijke ommezwaai nog maar voor te stellen. En het gaat ook voorbij aan de realiteit: ondanks de eerdere pogingen om Microsoft aan banden te leggen, is het nog steeds een van ‘s werelds grootste (technologie)bedrijven. De hele wereld draait al 30 jaar op Windows, tot spijt van wie het benijdt.
De vraag is trouwens of Microsoft wel zo’n onversneden, patriottisch Amerikaans bedrijf is. De allergrootste bedrijven zoals Facebook, Google en Amazon overstijgen niet alleen alle geografische grenzen, maar evengoed alle mentale grenzen. Was Facebook ondertussen niet tot ‘het grootste land ter wereld’ uitgeroepen, omdat het meer ‘inwoners’ telt dan China? Globalisering op die schaal stelt alle oude paradigma’s, waar onze politici om evidente redenen zo van houden, in vraag.
Grote bedrijven zijn trouwens best begaan met hun ‘burgers’. Ze hebben oog voor lokale behoeften en verwachtingen. Zo heeft Microsoft wereldwijd datacenters om de kwaliteit van de dienstverlening én een betere bescherming van de data te garanderen. Onlangs nog haalde het zijn gelijk in een rechtszaak aangespannen door een magistraat in New York. Die had het bedrijf gesommeerd om data (e-mails) van een server in Ierland op te hoesten in het kader van een onderzoek. Microsoft won het pleit, overigens met de volle steun van de Ierse overheid.
Voor de huidige CEO Satya Nadella, een man geboren in India, is Microsoft geen bedrijf maar een ecosysteem. Hij wil ‘s werelds beste cloudplatform bouwen dat openstaat voor iedereen, altijd en overal. En hij doet er alles aan om die belofte waar te maken. Zo voeren de medewerkers van Microsoft al even de ranking aan op Github, een online platform waar openbron-ontwikkelaars hun realisaties en code delen met de community. Niemand heeft meer actieve ontwikkelaars op het platform dan Microsoft. Ook Facebook en Google niet. En toch blijft het bedrijf ons angst inboezemen.
Angst is een slechte raadgever en protectionisme een zwaktebod. De enige vraag die echt telt voor Europa is: hoe zorgen we ervoor dat de volgende Microsoft, Google of Facebook zijn wortels in Europese bodem heeft? Tenminste, als u zich meer Europeaan dan wereldburger voelt.
Stijn Degrieck is CEO van Codit, een IT-bedrijf dat zich specialiseert in de integratie van systemen en applicaties op het Microsoft Azure-platform.
