Het failliet van Facebook
Kent u de populairste zoekrobot na Google? Het zou een quizvraag kunnen zijn. Het antwoord is Youtube. De videosite zoekt enkel op filmpjes, maar dat kan de pret niet drukken. Youtube is de laatste maanden verwikkeld in een hardnekkige nek-aan-nek-race met Yahoo voor zilver. MSN van Microsoft volgt al op enige afstand.
Youtube mag dan wel een gigantische publiekstrekker zijn, op financieel vlak vind ik het een regelrechte ramp. Sinds Google de videosite twee jaar geleden overnam, is het bedrijf er nog niet in geslaagd om de kosten onder controle te krijgen. Meer zelfs: het moederbedrijf ziet dankzij Youtube dagelijks 1,2 miljoen euro in rook opgaan. Naast opslag, computerkracht en bandbreedte, betaalt Google handenvol geld aan rechten voor videocontent van bronnen als Sony en CBS.
Bij Facebook, die andere web 2.0-roerganger, is het hetzelfde liedje. Eveneens een succesnummer in de media en bij het publiek. Onlangs werd bijvoorbeeld de 200 miljoenste Facebook-gebruiker gevierd. Waarmee het meteen het vijfde grootste land ter wereld is, zo las ik in de krant. Groter dan Brazilië, Japan of Rusland. Deed de menselijke beschaving er 20.000 jaar over om 200 miljoen aardbewoners te bereiken, dan kreeg Facebook dat op vijf jaar geregeld.
Toen ik vorige zomer in Silicon Valley was en meer bepaald in Palo Alto, de thuisbasis van Facebook, kreeg ik toevallig van een buurtbewoner een petitie onder de neus geduwd. "Want het moet stilaan ophouden dat zo’n IT-bedrijf alle parkeerplek in onze woonwijk inpalmt, vindt u ook niet?" En of ik niet – daar rechts beneden – mijn handtekening wilde zetten.
Facebook is niet alleen qua parkeerplek uit zijn voegen gebarsten, het is bedrijfseconomisch een nog grotere ramp dan Youtube. Een paar dagen geleden meldde Business Week nog dat het bedrijf dringend 100 miljoen euro nodig had, nadat ze in de afgelopen maanden al meer dan een half miljard hadden opgehaald. Net op het moment dat de CFO het bedrijf verlaat. Ook niet bepaald een hoopgevend signaal.
In theorie maakt Facebook nochtans winst. In de zogenaamde EBITDA-modus welteverstaan, dus zonder overbodige balast als interesten en afschrijvingen. Terwijl die bij zo’n netwerksite uiteraard torenhoog zijn. Die 100 miljoen waar de netwerksite naar hengelde, was bijvoorbeeld om zijn servers te kunnen betalen.
Facebook werd in 2007 op 15 miljard dollar gewaardeerd, toen Microsoft er een klein belang in nam. Vandaag is het zakenmodel van de site, op z’n zachtst gezegd, discutabel en de reclame-inkomsten zijn verwaarloosbaar. In realiteit maakt Facebook zoveel verlies dat zelfs een Fortis-topmanager ervan zou opkijken.
Een mens zou zowaar nog bewondering krijgen voor die goeie oude Belgische kmo. Die is (pagina xx) misschien conservatief en nog te weinig web 2.0. Maar tegelijk wel pragmatisch en doorgaans zelfs vrij rendabel. Ons land, zo wordt vaak gezegd, wordt gedragen door zijn kmo’s. De motor van onze economie. Onze hoop in tijden van crisis. Houden zo, zou ik zo zeggen. En dat ze zich toch maar niet teveel spiegelen aan al die succesvolle web 2.0-bedrijven.
