Sociale media steeds vaker doelwit van cybercriminelen
Een opmerkelijke trend van de laatste tijd is dat cybercriminelen zich, voor de verspreiding van malware en schadelijke codes, steeds meer focussen op sociale netwerken zoals Facebook, Twitter, YouTube en LinkedIn. Deze websites bieden namelijk een heel aantrekkelijk platform aan cybercriminelen om malafide links naar schadelijke websites te verspreiden.
Speciale context
Niet alleen zijn sociale media uitermate populair, waardoor de kans groter wordt dat nietsvermoedende slachtoffers in aanraking komen met malware. Ook hebben de sociale media voor veel gebruikers een heel speciale context gecreëerd: een geruststellende omgeving vol ‘vrienden’ en vertrouwelingen waarin gebruikers zich zonder al te veel argwaan bewegen, met een gezonde nieuwsgierigheid naar de activiteiten van anderen. Op sociale netwerken valt bij velen ineens de waakzaamheid weg waarmee ze zich elders op het internet wel wapenen.
[related_article id=”161920″]
35 procent van alle sociale media-gebruikers vertrouwt blindelings alle links die binnen hun netwerk worden gepost. Bijna 19 procent klikt ook daadwerkelijk zonder enige argwaan op alle mogelijke links die via sociale media op hen afkomen, ongeacht van wie ze afkomstig zijn. En zo word je natuurlijk een wel heel gemakkelijke prooi voor cybercriminelen en hun illegale praktijken.
Binnengesmokkeld
Maar je hoeft zeker niet altijd op schimmige websites terecht te komen om het slachtoffer te worden van malware. Ook via heel betrouwbare en druk bezochte websites kan schadelijke code worden binnengesmokkeld op jouw systeem. Websites zoals die van de BBC, The New York Times, nu.nl, …: allemaal zijn ze ooit het slachtoffer geweest van een hack waardoor ze onbewust meegeholpen hebben aan het verspreiden van schadelijke code.
De meest gebruikte methode hiervoor is de volgende: cybercriminelen dringen de website binnen en plakken een of meerdere regels malwarecode in de HTML- of JavaScript-code van de website. Het resultaat van die code is bijvoorbeeld dat er een klein venster op de pagina zelf geopend wordt dat zo minuscuul klein is (1×1 pixels, bijvoorbeeld) dat de surfer het niet eens opmerkt. In dit venster wordt vervolgens een download gestart die de pc van de bezoeker automatisch en onopgemerkt infecteert met malware.
